توجه و تمرکز ما

دنیای مجازی و تکنولوژی و درواقع فراوانی بیش از حد اطلاعات و تکنولوژی باعث شده است که از دنیای واقعی کمی فاصله بگیریم. حواسمان از زندگی خودمان پرت شده است. توجه و تمرکزمان از چیزهایی که باید برداشته شده و به دنیای مجازی متمرکز شده است همه ما روزانه با خیلی از این صحنه ها مواجه می شویم که در مکان های عمومی مثل: اتوبوس، مترو، بانک و …قرار گرفته ایم و می بینیم که اکثریت افراد سرشان به طرز وحشتناکی در گوشی خودشان است و تند و تند دارند پیام می دهند و یا فیلمی راتماشا می کنند و بندرت پیدا می شوند کسانی که کتابی در دست داشته باشند و یا در حال صحبت با بغل دستی خودشان باشند. و زیاد است از این دست اتفاقاتی که روزانه با آن مواجه ایم به مانند:

• در کنسرت همه حواسمان به گرفتن استوری است تا به دیگران بگوییم که ما در کنسرت شرکت کرده ایم.
• سر کلاس گوشی ما لای کتاب است و در حال پیام دادن هستیم.
• موقع غذا پختن حواسمان به گوشی است که مبادا کسی پیام دهد و من دیر متوجه بشوم.
• همسر و فرزندمان در حال صحبت با ما است و ما حواسمان در گوشی است.
• در خیابان در حال راه رفتن هستیم و همزمان داریم به پیام دوستمان نیز جواب می دهیم.
• سرکار عوض اینکه کار مشتری را راه بیندازیم حواسمان به گوشی است.

و خیلی از این اتفاق هایی که می دانم شما هم می توانید چندین مثال بزنید و همه این اتفاقات منجر می شود که توجه و تمرکز ما از بین برود و زمانی که توجه و تمرکز ما از بین رفت کیفیت کار ما پایین می آید و هنگامی که کیفیت پایین آمد ممکن است خدمات خوبی را عرضه نکنیم، از کنسرتی که هم هزینه کرده ایم و هم وقت گذاشته ایم لذت نبریم، سر کلاس متوجه درس نشویم و بعد نمره قبولی نیاوریم، روابط ما با دیگران دچار خدشه شود و ممکن است گاهی برای خودمان نیز خطر ساز شود و اتفاقی برای خودمان بیافتد. و همه این اتفاقات دست به دست هم می دهد و زندگی ما را دچار تنش می کند بی آنکه متوجه شویم از کجا و چطور اتفاق افتاده است. وقتی خود را غرق در تکنولوژی کنیم از دنیای واقعی دور می شویم و به مرور فراموش می کنیم که با دیگران چطور ارتباط برقرار کنیم و هوش عاطفی ما افت پیدا می کند و این می تواند زنگ خطری برای ما باشد. هیچ کس منکر تکنولوژی نمی شود اما باید نحوه چگونگی از این جادوی اطلاعات را نیز فرا بگیریم و از آن برای عملکرد بهتر خود کمک بگیریم نه اینکه تیشه ای شود بر ریشه خودمان و عواطفمان و زندگی مان. پس بیاید به خودمان قول دهیم با یک برنامه ریزی مدون روز به روز از تکنولوژی به بهترین نحو ممکن استفاده کنیم جوری استفاده کنیم که نفع آن به خودمان برسد نه اینکه ضررهای آن را به خودمان هدیه دهیم.