طرز فکر

طرز فکر

طرز فکر همه انسان ها متفاوت است. همه ما آدم ها پیکان برنده ای را با خود حمل می کنیم و همیشه آماده هستیم که این پیکان را به سمت کسی یا چیزی نشانه برویم.

مخصوصاً اگر از دست کسی کلافه شده باشیم اگر این پیکان را به سمت او نشانه برویم و به هدف بزنیم حسابی دلمان خنک می شود. اما با خودتان فکر کنید که اگر این پیکان را همیشه به سمت کسی نشانه بروید چه اتفاقی می افتد؟

اگر همیشه به دنبال کسی باشیم که بخواهیم پیکان خود را به سمت او نشانه برویم، همه حواسمان به سمت دیگران جمع می شود. همیشه به دنبال مقصر هستیم و همیشه به این اعتقاد داریم که دیگران مسبب بدبختی های ما هستند و منشاء همه مشکلات کلاً به خاطر وجود آنها است.

اما یک لحظه با خودتان فکر کنید که در همه چالش های پیش روی شما این پیکان را به سمت خودتان نشانه بروید و مقصر اصلی را خودتان بدانید.  خودتان را ملزم کرده باشید که بله هر اتفاقی می افتد مقصرش خودم هستم اما می توانم همه چالش ها را به نفع خودم به فرصت تبدیل کنم خب حالا با این دیدگاه چه اتفاقی می افتد؟

شما باور دارید که همه چالش ها را می توان از سر راه برداشت و تفاوت این نوک پیکان با آن نوک پیکانی به سمت دیگران نشانه رفته بود چیست؟ بنابراین این نوع تفکر همان طرز فکر ما است.

اهل ریسک هستید؟

شما وقتی بخواهید کاری را انجام دهید و به درب بسته مواجه می شوید چه راهکاری را پیش میگیرید؟ آیا اعتقاد دارید می توانید راهی پیدا کنید یا راهی بسازید و ریسک می کنید و دنبال راه جدید می روید؟ یا خیر باور دارید که این درب بسته است و باز نخواهد شد؟ و جرات هیچ ریسکی را به خودتان نخواهید داد؟

طرز فکر آدم ها

فکر می کنم که تا اینجا متوجه شده ایم که آدم ها دو دسته هستند آنهایی که نوک پیکان را به سمت خودشان نشانه می روند و آدم هایی که نوک پیکان را به سمت دیگران نشانه می روند.

آنهایی که اهل ریسک کردن هستند و آنهایی که به خود جرات انجام هیچ ریسکی را نمی دهند. باید در اینجا به شما بگویم که همه ما انسان ها دو نوع طرز تفکر داریم:

1- طرز تفکر ایستا

2- طرز تفکر رشد

در طرز تفکر مبتنی بر رشد انسان ها به شدن فکر می کنند اما در طرز تفکر مبتنی بر ایستا بر این باور دارند که باید همه چیز عالی و مرتب باشد و اعتقاد دارند که استعداد یک چیز ذاتی است.

البته به شما بگویم که طرز تفکر همه ما ترکیبی از این دو نوع طرز تفکر است و هیچ کس مطلقاً طرز تفکر رشد یا طرز تفکر ایستا را ندارد.

خب با توجه به سناریوهایی که در بالا برایتان شرح دادم شما می توانید تشخیص دهید که طرز تفکر غالب شما چیست؟ آیا نوک پیکان را به سمت خودتان می گیرید یا به سمت  دیگران؟ آیا اهل ریسک کردن هستید یاخیر؟ آیا باور دارید که چالش ها را می شود حل کرد یاخیر؟

آدم هایی که طرز تفکر رشد دارند به شدن فکر می کنند و اعتقاد دارند که می شود هرچیزی را با تلاش و کوشش بهتر کرد.

اما آدم هایی که طرز تفکر ایستا دارند به بودن اعتقاد دارند و اعتقاد دارند همه چیز باید از روز ازل خوب بوده باشد و اگر ما طرز فکر ایستا داشته باشیم ممکن است در زندگی به بست هایی بخوریم.

خبر خوشحال کننده این است که ما می توانیم طرز فکر خود را از حالت ایستا به حالت رشد تغییر دهیم.

خب حال به بررسی چند مورد از ویژگی های آدم هایی که طرز فکر رشد یا ایستا دارند می پردازیم:

طرز تفکر

طرز فکر رشد

• باور دارد توانایی ها، آموختنی هستند.
• برای رشد باید تلاش کرد.
• چالش های پیش رو یک فرصت هستند.
• موانع پیش رو فرصت هایی برای یادگیری و رشد هستند.
• انتقادات دیگران می تواند سازنده باشد.
• از موفقیت دیگران خوشحال می شوند.

طرز فکر ایستا

• باور دارد افراد با توانایی های خاص به دنیا می آیند.
• تلاش کردن فقط برای احمق ها است.
• از چالش ها باید فاصله گرفت چون ممکن است امنیتش را به خطر بیندازد.
• از موانع باید فاصله گرفت و اصلاً خوشش نمی آید از این موانع.
• از انتقاد خوشش نمی آید و اصلاً دوست ندارد کسی از او انتقاد کند.
• از موفقیت دیگران احساس ترس می کنند.

شما چه نوع طرز تفکری دارید؟

اگر در نزدیکان شما کسی است که طرز تفکر خاصی دارد این مقاله را برای او ارسال کنید.