مسیر عصبی چیست؟
شاید این سوال برایتان پیش آمده باشد که ما چطور یک مهارتی را یاد میگیریم؟ و اگر هنوز جوابی برای سوال خود پیدا نکرده اید به شما خواهم گفت که با مطالعه این مقاله می توانید به سوال خود پاسخ دهید.
در واقع ما در این مقاله می خواهیم یاد بگیریم که چطور یک چیزی را یاد می گیریم. پس با ما همراه باشید.
آیا شما گواهی نامه رانندگی دارید؟ اگر دارید کمی به خاطر بیاورید که چطور رانندگی را یاد گرفتید؟ مطئن هستم که همه شما می گویید سرکلاس رفتم و بارها و بارها ماشین زیر پایم خاموش شد و بالاخره اینقدر تکرار کردم که الان ناخودآگاه این کار را انجام می دهم.
بله کاملاً درست است همه ما مهارت رانندگی را بعد از آموزش با تمرین و تکرار فرا گرفته ایم و این تکرار روندی است که در مغز ما شکل می گیرد که ما از آن به عنوان مسیر عصبی یاد می کنیم.خب کمی دقیقتر بشویم که این مسیر عصبی چیست؟
همه ما آدم ها در مغز خود 100 میلیارد سلول عصبی داریم و هنگامی که می خواهیم چیزی را یاد بگیریم این سلول ها همدیگر را پیدا کرده و در کنار هم قرار می گیرند اما به هم نمی چسبند و هنگامی که یادگیری اتفاق می افتد باید جهش الکتریکی –شیمیایی بین سلول ها اتفاق بیافتد هر چند که فاصله این سلول ها خیلی کم است اما این جهش برای دفعه ها ی اول برای سلول ها خیلی سخت است و این دقیقاً همان زمانی است که موقع یادگیری رانندگی ماشین مدام زیر پای ما خاموش می شد و این همان زمانی است که کودک نه ماهه ما می خواهد راه رفتن را یاد بگیرد اما مدام به زمین می خورد و این دقیقاً همان زمانی است که یک دانش آموز کلاس اولی تازه می خواهد نوشتن را یاد بگیرد اما مدام اشتباه می کند اما اگرما کوتاه نیامده و ادامه دهیم این مسیر بهتر و قوی تر ساخته می شود طوری که بعد از مدتی ما آن کار را به راحتی انجام می دهیم که اصطلاحاً به این روند می گوییم شکل گیری مسیر عصبی و هنگام یادگیری مهارتی می گوییم باید مسیر عصبی آن در مغز ما ساخته شود و دانستن این موضوع می تواند به ما دید خیلی خوبی برای یادگیری مهارت ها را بدهد. در واقع مسیر عصبی به مانند ساختن یک پل است که در ابتدا با ترس ولرز همراه است اما بعد از اینکه پل ساخته شد عبور و مرور به راحتی امکان پذیر می شود.
یادم می آید سال 1392 برای پیمایش دره ای به شهر کرد رفته بودیم در میانه مسیر باید از پلی چوبی که بسیار کهنه و فرسوده بود رد می شدیم و این پل به قدری از نظر عرضی باریک بودم که به من استرس وارد شده بود که حالا ما چطور از این پل رد می شویم دوستان ما داشتند رد می شدند که درهمین بین تعدادی خانم با لباس های محلی و چندتا قاطر با بار به روی پل آمدند و من داشتم با تعجب نگاه می کردم که یک دفعه یک پسر بچه با موتور با سرعت زیاد اومد روی پل و از کنار همه این ها رد شد و رفت. من آن موقع کمی ترسیده بودم اما اتفاقی برای کسی پیش نیامد بعدها متوجه شدم که آن آدم های محلی مسیر عصبی رد شدن از پل را برای خود ساخته بودند و عبور از پل برای آن ها کاملاً عادی بوده است.پس شما دوست عزیزی که می خواهید مهارتی را یاد بگیرید و مدام به خودت می گویی: نمی شود، من نمی توانم، من برای این کار ساخته نشده ام و …به شما میگوییم زین پس جای این عبارات ناخوشایند از واژه جادویی هنوز استفاده کنید به این صورت که مثلاً من هنوز نتوانسته ام رانندگی را یاد بگیرم، هنوز تلاشی برایش انجام نداده ام و…
چون این نتوانستن ها کار مغز خزنده ما می باشد که ما را از انجام کار جدیدی نهی میکند چرا چون برای فراگیری مهارتی جدید ما باید انرژی بیشتری مصرف کنیم و این کار برای مغز خزنده ما بسیار خسته کننده است.